Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Συναξαριστής 8ης Αυγούστου

Ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανὸς ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Κυζίκου


Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θέλοντας νὰ τονίσει τὴν μεγάλη σημασία τῆς ὁμολογίας τῆς πίστης μας πρὸς τὸν Χριστό, εἶπε: «Ἔχοντες οὒν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας». Ἀφοῦ, δηλαδή, ἔχουμε μεγάλο Ἀρχιερέα, ποὺ ἔχει πλέον περάσει ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ μπῆκε στὴν αἰώνια κατάπαυση, ὅπου μᾶς περιμένει, ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἃς κρατᾶμε καλὰ τὴν ὁμολογία τῆς πίστης μας πρὸς Αὐτόν, τὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό.
Ἕνα τέτοιο παράδειγμα ὁμολογίας ἦταν καὶ ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανός, ποὺ ἔζησε μεταξὺ τοῦ 8ου καὶ τοῦ 9ου αἰῶνα. Ὁ Αἰμιλιανὸς ἦταν ἐπίσκοπος Κυζίκου μετὰ τὸ Νικόλαο, στὰ χρόνια 787 – 815.
Ἀγωνίστηκε μὲ ὅλη τὴν δύναμη ποὺ τοῦ παρεῖχε ὁ Θεὸς γιὰ τὴν τιμητικὴ προσκύνηση τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ εἰκονομάχος Λέων ὁ Ε’. Ἀθλητὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, μιλοῦσε θερμότατα γι’ αὐτὴν καὶ ἐνίσχυε τοὺς πιστοὺς νὰ ὑπομένουν καρτερικὰ τοὺς ἀσεβεῖς διωγμούς.
Ὑπέφερε πολλὲς κακοπάθειες καὶ θλίψεις καὶ πέθανε τελικὰ ἐξόριστος, σὰν γνήσιος Ὁμολογητὴς τῆς ὀρθῆς πίστης.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς τοῦ Λόγου εἰκόνος διαγράψας τὴν ἔλλαμψιν, Αἰμιλιανὲ Ἱεράρχα διὰ βίου ὀρθότητας, τὴν ἔνσωμον Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ἐδίδαξας τιμᾶσθαι εὐσεβῶς· διὰ τοῦτο ὡς ποιμένα καὶ ἀθλητήν, τιμῶμέν σε κραυγάζοντες· δόξα τῷ παρασχόντι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δωρουμένῳ διὰ σοῦ, πᾶσι τὴν ἄφεσιν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ἱερωσύνης κεκτημένος τὴν χάριν, ὁμολογίας τοῖς ἀγῶσιν ἐμπρέπεις, ὡς φύλαξ προϊστάμενος δογμάτων τῶν ὀρθῶν· χαίρων γὰρ ὑπέμεινας, ἐξορίας καὶ θλίψεις, ὑπὲρ τῆς ἐν σώματι, τοῦ Σωτῆρος Εἰκόνος· ὃν ἐκδυσώπει, Αἰμιλιανέ, ὑπὲρ τῶν πίστει, τιμώντων τὴν μνήμην σου.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις ὁ Κυζίκου θεῖος ποιμήν, καὶ τῆς Ἐκκλησίας, Ἱεράρχης θεοειδής· χαίροις ὁ προστάτης, τῶν ἱερῶν Εἰκόνων, ὦ Αἰμιλιανὲ πιστῶν ἑδραίωμα.
 
Ὁ Ἅγιος Μύρων

Ὁ Ἅγιος Μύρων, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Κρήτη, ἀπὸ μικρὸς διακρινόταν γιὰ τὸ ζῆλο του καὶ τὴν βαθιὰ πίστη του στὸν Θεό.

Ἀφοῦ παντρεύτηκε, ἀσχολήθηκε μὲ τὴν καλλιέργεια τῆς γῆς. Ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔβγαζε ἔδινε ἕνα μέρος στοὺς φτωχοὺς καὶ ὅσο ἔδινε τόσο ἡ σοδειά του αὐξάνονταν. Ἡ συμπάθεια τοῦ Ἁγίου πρὸς τοὺς ἐνδεεῖς, ξεπερνοῦσε κάθε μέτρο.
Μάλιστα λέγεται ὅτι κάποτε συνέλαβε κάποιους μέσα στὴν ἀποθήκη νὰ τοῦ κλέβουν τὸ σιτάρι καὶ ἀντὶ νὰ τοὺς κυνηγήσει, ἀντίθετα τοὺς βοήθησε μεταφέροντας καὶ ὁ ἴδιος τὰ σακιά. Γιὰ ὅλες λοιπὸν τὶς ἀρετὲς αὐτές, ὁ Μύρων χειροτονήθηκε ἱερέας. Μετὰ τὸ σταμάτημα τοῦ διωγμοῦ τῶν χριστιανῶν, ἔγινε δεσπότης στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο τῆς Κρήτης.
Στὰ χρόνια ποὺ ἦταν δεσπότης στὴν Κρήτη, ἔκανε πάρα πολλὰ θαύματα. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι καὶ τὸ ἑξῆς: Κάποτε ὁ Ἅγιος ἤθελε νὰ περάσει ἀπὸ τὸν ποταμὸ Τρίτωνα καὶ ὁ ποταμὸς εἶχε πλημμυρίσει. Τότε ὁ Ἅγιος πρόσταξε καὶ ἡ ροὴ τοῦ ποταμοῦ σταμάτησε καὶ τὰ νερὰ δὲν προχωροῦσαν μέχρι τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ Μύρων ξαναπέρασε καὶ πῆγε στὸ σπίτι του. Ὅταν ἔφθασε ἐκεῖ, ἔστειλε τὸ ραβδί του μὲ κάποιους ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι τάραξαν τὰ νερὰ μὲ αὐτὸ καὶ ἔτσι αὐτὰ ἐπανῆλθαν στὴν κανονική τους ροή.
Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ ἔκανε μέχρι τὸν θάνατό του ὁ Ἅγιος Μύρων, ὁ ὁποῖος πέθανε σὲ ἡλικία ἑκατὸ ἐτῶν.

Ὁ Ἅγιος Τριαντάφυλλος ὁ Μάρτυρας ἀπὸ τὴ Ζαγορά


Ὁ ἔνδοξος νεομάρτυρας τοῦ Χρίστου Τριαντάφυλλος ἦταν ἀπὸ τὴν Ζαγορὰ τῆς Μαγνησίας, ποὺ βρισκόταν κοντὰ στὸ Βόλο.
Γεννήθηκε τὸ 1663. Ἐργαζόταν σὰν ναύτης στὰ πλοῖα, καὶ ὅταν ἦταν 17 χρονῶν συνελήφθη γιὰ ἄγνωστη σὲ μᾶς αἰτία, ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ποὺ τὸν ἐκβίαζαν νὰ γίνει μωαμεθανός. Ὁ Τριαντάφυλλος ὅμως, τὸ εὐωδιαστὸ αὐτὸ λουλοῦδι τῆς Ὀρθοδοξίας, προτίμησε μύριους θανάτους παρὰ ν’ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό.
Βασανίστηκε ποικιλοτρόπως, ἀλλὰ ἔμεινε ἀμετακίνητος στὴν πίστη του φωνάζοντας: «Χριστιανὸς εἶμαι, δὲν ἀρνοῦμαι τὸν Σωτῆρα μου Χριστό».
Τελικὰ τὸν θανάτωσαν στὸν Ἱππόδρομο τῆς Κωνσταντινουπόλεως μὲ ἀποκεφαλισμὸ στὶς 8 Αὐγούστου 1680. Ἦταν τότε 18 χρονῶν.
Ἔτσι ἡ μακαρία ψυχή του ἀνέβηκε στὸν οὐρανὸ καὶ πῆρε ἀπὸ τὸν ἀθλοθέτη Χριστὸ τὸ ἀμάραντο στεφάνι τῆς νίκης.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως, ἔχων τὴν χάριν, χαίρων ἤθλησας, ἀνδρειοφρόνως, Νεομάρτυς Χριστοῦ Τριαντάφυλλε· ὅθεν ὡς ῥόδον εὐφραίνεις ἡδύπνευστον, τὴν Ἐκκλησίαν τῇ θείᾳ ἀθλήσει σου. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἀθλητὴς ἀήττητος τῆς εὐσεβείας, ἀνεδείχθης Ἅγιε, καταβαλὼν τὸν δυσμενῆ· ὅθεν Χριστὸς Τριαντάφυλλε, μαρτυρικῇ σε ἐδόξασε χάριτι.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις ὁ ἀθλήσας ὑπὲρ Χριστοῦ, προθύμῳ καρδίᾳ, Τριαντάφυλλε Ἀθλητά· χαίροις Ζαγοραίων, ἀγλάϊσμα καὶ κλέος, οὓς φύλαττε καὶ φρούρει ταῖς ἱκεσίαις σου.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress,  Blogger...