Ενώ δύει ο ήλιος . . .
"Η προσευχή χαρίζει στο σώμα μια ελαφρότητα και αφθαρσία , η οποία προέρχεται από τη χάρη της προσευχής.
Επειδή το σώμα υπακούει εις την ψυχήν και συγκοπιάζει στην αγρυπνία , η χάρις του Αγίου Πνεύματος μετοχετεύεται και εις το σώμα , το
όργανο της ψυχής , και χαίρει και σκιρτά κι΄αυτό μαζί με την ψυχήν.
Όλη η χαρά , η γνώσις και το φως προέρχονται από τη βία της προσευχής.
Ένα κερί έχει δικό του φως και από αυτό μπορούν να ανάψουν και άλλα κεριά .
Η χάρις του Αγίου Πνεύματος ενεργεί ως φως και χαρά και ειρήνη και αγάπη ,μέσα σε κάθε ευχόμενη ψυχή .
Αν βιαστώ να τακτοποιήσω έτσι τη ψυχή μου , τότε μπορεί η χάρις αυτή να απλωθεί και σε κάποια άλλη επιδεκτική ψυχή. Επομένως δεν χρειάζεται αμέλεια, αλλά βία πνευματική, για να αξιοποιείται ο χρόνος της ζωής , κατά το θέλημα Του Θεού , και να έχει την δυνατότητα η ψυχή να κάνει μια πνευματική ελεημοσύνη.
Σήμερα , που από την πολλή αμαρτία εσκοτίσθη ο νους των ανθρώπων και η καρδία αυτών έγινε ασύνετος , η πνευματική ελεημοσύνη και η ορθή νουθεσία είναι μεγάλη ευλογία για τις ψυχές που υποφέρουν από τα προβλήματα της ζωής .
Χάρισε μας , Κύριε , τη δύναμη να ευχόμεθα καθαρά και να αγαπούμε τον αδελφό μας ,
για να προσεγγίζουμε προς την δική Σου αιώνια Αγάπη , που είναι φως και μακαριότητα.
Αμήν."
Απόσπασμα από το βιβλίο " Αίσθησις ζωής αιωνίου " , του μοναχού Μαρκέλλου Καρακαλληνου