Έλεγαν για τον Αββά Ιωάννη τον μαθητή
του Αββά Παύλου, ότι είχε μεγάλη υπακοή. Ήταν κάποτε σ’ ένα μέρος
μνήματα και κατοικούσε εκεί μία ύαινα. Είδε ο γέροντας ο Αββάς Παύλος
εκεί τριγύρω βολβούς και είπε στον υποτακτικό του Αββά Ιωάννη, να πάει
εκεί και να του φέρει βολβούς.Του είπε όμως ο Αββάς
Ιωάννης· τι να κάνω όμως γέροντα όσον αφορά την ύαινα. Αστειευόμενος ο
γέροντας του είπε· αν έλθει κατ’ επάνω σου, δέστην και φέρε την εδώ.
Έτσι, πήγε ο αδελφός εκεί. Πράγματι, μόλις έφθασε εκεί ο Αββάς Ιωάννης,
όρμησε η ύαινα κατ’ επάνω του, και αυτός σύμφωνα με το λόγο του γέροντα
προσπάθησε να την πιάσει. Η ύαινα όμως έφυγε, ο δε Αββάς Ιωάννης έτρεχε
πίσω της λέγοντας· στάσου, ο Αββάς μου είπε να σε δέσω. Κάποια στιγμή
έπιασε την ύαινα και την έδεσε. Ο γέροντας όμως πού τον
περίμενε στεναχωριόταν. Κάποια στιγμή Ήλθε ο Αββάς Ιωάννης έχοντας
δεμένη την ύαινα, γεγονός πού όταν το είδε ο γέροντας θαύμασε. Θέλοντας
όμως να ταπεινώσει τον Ιωάννη τον χτύπησε στη πλάτη λέγοντας του·
παλαβέ, τρελό σκύλο έφερες εδώ; Και αμέσως ο γέροντας έλυσε την ύαινα
και την άφησε ελεύθερη.
Γεροντικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου