Ο μακαριστός Γέροντάς μας
Αρχιμανδρίτης Γεώργιος ασχολήθηκε με την νεολαία από τά νεανικά του χρόνια.
Είχε πρωτοφανή επιτυχία στον κατηχητικό χώρο από τότε. Όμως, άρχισε να
ασχολείται ειδικά με την αποτοξίνωση από τά ναρκωτικά ορισμένων, κυρίως νέων
ανθρώπων, από το 1986, μέχρι το 2014, οπότε έκοιμήθη εν Κυρίω, Κυριακή της
Πεντηκοστής. Αιτία για να ασχοληθεί ο Γέροντας π. Γεώργιος με τα νεαρά αυτά
παιδιά ήταν η προτροπή του Αγίου Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτη να μεριμνήσει ό
Γέροντας Γεώργιος ποιμαντικώς για τούς νέους αυτούς, διότι ό Άγιος Γέροντας
Παΐσιος δεν είχε το χρόνο, ούτε τά μέσα, ούτε τον χώρο, προς τον σκοπό αυτό.
Ό
Άγιος Γέροντας Παΐσιος ειδοποίησε και μερικά άλλα 'Αγιορειτικά Μοναστήρια να
πράξουν το ίδιο, γεγονός πού έγινε πραγματικότητα από το 1986 μέχρι το 2014.
Οι βασικές αρχές της ποιμαντικής
πού εφάρμοσε ο μ. Γέροντας Γεώργιος για να επιτύχει, όσον το δυνατόν καλύτερα,
την αποτοξίνωση τών νεαρών αυτών, ήταν οι εξής:
α) Το πρόγραμμα άρχιζε «στεγνό»,
όπως λέγεται. Δηλαδή να περάσει την πρώτη του εβδομάδα ό νέος, χωρίς να παίρνει
ναρκωτικά, ή υποκατάστατα, (άλλα χάπια ή και μεθανόνη). Τά περισσότερα παιδιά
από αυτά δυσκολεύονταν να κοιμηθούν, είχαν πονοκεφάλους, έκαναν στην αρχή
εμετούς κλπ. Μετά όμως ισορροπούσαν. Αυτό το «στεγνό» πρόγραμμα έχει οδύνες,
βέβαια, για τά παιδιά, αλλά είναι πιο σίγουρο και πιο αποτελεσματικό.
β) Να αρχίσουν σιγά - σιγά
πνευματική, ασκητική και λειτουργική ζωή. Δηλαδή, τά παιδιά να παρακολουθούν
τουλάχιστον την καθημερινή θεία Λειτουργία, τον εσπερινό, την διατροφή της
καθημερινής Τράπεζας (φαγητό αρτύσιμο ή νηστίσιμο, πού έχουν οι πατέρες και οι
προσκυνητές), να νηστεύουν σωματικώς και πνευματικώς, να μην καπνίζουν «χόρτο»,
ηρωίνη και κοκαΐνη, να μην πίνουν κρασί, τσίπουρο (ζιβανία) και γενικώς αλκοολούχα
ποτά, να εξομολογούνται και να κοινωνούν τά Τίμια Δώρα συχνά και να μάθουν, αν
θέλουν, Βυζαντινή Μουσική, ιδίως την Παράκληση της Παναγίας, της Αγίας
Αναστασίας της Ρωμαίας (γιορτάζει στις 29 Οκτωβρίου) και τούς Χαιρετισμούς της Παναγίας.
γ) Να εργάζονται και σωματικώς έξι
η το πολύ οκτώ ώρες, σε ορισμένα διακονήματα, στην αρχή άμισθί και μετά από έξι
μήνες να πληρώνονται, όπως οι άλλοι εργάτες της Μονής.
δ) Να συγκεντρώνονται στο μεγάλο
δωμάτιο, δίπλα στο παρεκκλήσι του Αγίου Μόδεστου και να συζητούν πνευματικώς μέ
κάποιον ιερομόναχο, εξομολόγο, για διάφορα θέματα πού τούς απασχολούν.
Πάντως, για ένα διάστημα, από το
1986 - 2006, ασχολήθηκα και εγώ μέ την κατήχηση τών παιδιών αυτών. Από τις
11.00-13.00 (ώρες), σχεδόν κάθε μέρα, διάβαζα διάφορα άρθρα και κείμενα τού μ.
Γέροντος Γεωργίου και τού Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου. Μετά είχαμε συζήτηση,
κέρασμα γλυκών και χυμών και μετά διαβάζαμε από τά άκόλουθα δύο βιβλία: Αγίου
Παϊσίου Αγιορείτη, «Χαριτωμένες διδαχές» και Πέτρου Μπότση, «Ανέκδοτα από τον
εκκλησιαστικό χώρο», όχι ανήθικα αστεία.
Αυτά είχαμε να πούμε, όσον αφορά
τις αρχές και προϋποθέσεις, για να επιτύχουμε την αποτοξίνωση από τά ναρκωτικά.
Βέβαια, όσο μάς ήταν δυνατόν,
προσπαθούσαμε να σεβόμαστε την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια και το πνευματικό
επίπεδο τού κάθε ενός από τά παιδιά. Διότι τούς απαγορεύαμε να παίρνουν μερικές
ουσίες, αλλά ήσαν ελεύθεροι να μείνουν, ή να φύγουν, αν θέλουν.
Φιλοξενήσαμε από το 1986 - 2014
πάνω από πεντακόσια παιδιά, κατά περιόδους. Πολλά από τά παιδιά αυτά μάς έλεγαν
ότι δοκίμασαν να αποτοξινωθούν και σε κρατικά και σε ιδιωτικά κέντρα
αποτοξινώσεως. Εκεί οι ψυχολόγοι και οι υπεύθυνοι τού προγράμματος τούς έλεγαν
ότι ή ψυχή πεθαίνει μέ το σώμα, οι θρησκείες δεν βοηθούν καθόλου για να
αποτοξινωθείτε, οι παπάδες (ιερείς) θέλουν να εκμεταλλεύονται χρηματικώς και
σωματικώς τούς ανθρώπους κτλ. Όμως διαπιστώσαμε ότι τά κρατικά και ιδιωτικά
ιδρύματα αποτοξινώσεως έχουν 3-4% επιτυχία, ενώ το πρόγραμμα αποτοξινώσεως τών
Αγιορείτικων Μοναστηριών, έχει επιτυχία 30-35% και αυτά γιατί συμβαίνει; Διότι
ή αποτοξίνωση από τά ναρκωτικά, γίνεται από την άκτιστη θεία χάρη της Αγίας
Τριάδος, πού χορηγείται μόνο μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Είναι πολύ δύσκολο να γράψουμε σε
ένα σύντομο άρθρο τις εν Χριστώ εμπειρίες, τόσο τις δικές μας, όσο και τών
παιδιών αυτών. Θα αναφέρουμε όμως μία περίπτωση, για να γίνει αντιληπτός ό
πνευματικός αγώνας τού μακαριστού Γέροντός μας π. Γεωργίου, για να βοηθήσει τά
παιδιά αυτά να αποτοξινωθούν από τά ναρκωτικά:
Ό Σπύρος το 1986 ήλθε στο
Μοναστήρι μας πρησμένος σε όλο του το σώμα, από τά ναρκωτικά πού έπαιρνε στην
Αθήνα. Παιδί - φοιτητής της Νομικής Σχολής τού Πανεπιστημίου Αθηνών,
προοριζόταν από τον κατά σάρκα πατέρα του, να γίνει ανώτερο στέλεχος σε
αριστερίζον πολιτικό κόμμα. Ο Σπύρος είχε πολύ δυνατό μυαλό, ήταν αγωνιστής
στις πολιτικές του πεποιθήσεις. Δεν πίστευε στον Τριαδικό Θεό της Ορθοδοξίας,
ούτε σε άλλες θρησκείες.
Κάποιος φίλος του, τού μίλησε για
τούς τεχνητούς παραδείσους τών ναρκωτικών, και τού είπε να δοκιμάσει. Έγινε
ναρκομανής. Τρεις - τέσσερις φορές βρήκανε τον Σπύρο στην πλατεία Συντάγματος
και της Ομονοίας πεσμένο κάτω και τον επήγαν στο νοσοκομείο. Τον πρόλαβαν παρά
τρίχα από τον θάνατο.
Ένας γνωστός του, τού μίλησε για
το Αγιον Όρος και την Ιερά Μονή Όσίου Γρηγορίου. Αποφάσισε τότε να δοκιμάσει
την «θρησκεία», για να αποτοξινωθεί. Τον έφεραν έδώ δύο φίλοι του φιλαγιορείτες
κουβαλητό. Μόλις και μετά βίας περπατούσε. Τού μιλήσαμε τότε για την Αγία
Αναστασία την Ρωμαία και τά θαύματά της και για τον Γέροντα π. Γεώργιο.
Ό Σπύρος, το βράδυ προτού ξαπλώσει
να κοιμηθεί, είπε τά έξης: «Αγία Αναστασία Ρωμαία, εγώ δεν έχω δει όνειρα ποτέ
μου. Αν υπάρχεις πραγματικά, έλα στον ύπνο μου να σε γνωρίσω, και κάνε με καλά,
αν μπορείς». Εξάπλωσε και κοιμήθηκε μετά. Όταν ό Σπύρος κοιμήθηκε, είδε στο
όνειρό του την Αγία Αναστασία την Ρωμαία, πού τού είπε:
- «Σήκω τώρα παιδί μου Σπύρο, και
έλα στο παρεκκλήσι μου, μέσα στην Μονή Όσιου Γρηγορίου και βάλε μετάνοιες τρείς
φορές στην εικόνα μου και θα σε κάνω καλά». Λέγει της ό Σπύρος: - «Δεν μπορώ
μόνος μου να κινηθώ». Του απαντά ή Αγία: - «Έλα, σήκω και θα σε βοηθήσω εγώ».
Σηκώθηκε αμέσως ό Σπύρος, πήγε στο
παρεκκλήσι της Αγίας Αναστασίας, έβαλε μόνος του τρείς μετάνοιες στρωτές και
μετά από μερικές ώρες ξεπρήστηκε και θεραπεύθηκε. Έμεινε μαζί μας ένα χρόνο
περίπου, βρήκε δουλειά στην Αθήνα, παντρεύτηκε και από τότε βοηθάει στις
ελεύθερες του ώρες, παιδιά πού θέλουν να αποτοξινωθούν από τά ναρκωτικά.
Ό μακαριστός Γέροντάς μας είχε και
την θεολογική επιστημονική μόρφωση και την πείρα πνευματικού εξομολόγου και την
πρακτική ποιμαντική διάκριση και ήταν γνώστης της μοναχικής εμπειρίας και της
κοινωνικής καταστάσεως τών χριστιανών και της ανάγκης πού είχαν αυτοί να σωθούν
υπαρξιακώς και αιωνίως, οι άνθρωποι γενικώς. Όμως, στήριζε την ποιμαντική του
μέριμνα, όχι στις πιο πάνω αναφερόμενες ικανότητες και χαρίσματά του, αλλά στην
Πρόνοια Τού Αγίου Τριαδικού Θεού και στην άκτιστη θεία Χάρη Του. Αγαπούσε πολύ
ό μακαριστός Γέροντάς μας την ποιμαντική διακονία πού εφήρμοσε ό μέγιστος πατήρ
και τέταρτος θεολόγος της Ορθοδόξου θεολογίας, Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς,
άρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, και αυτόν άκολουθούσε, κατ’ άναλογίαν βέβαια.
Ας τελειώσουμε το παρόν άρθρο για
τον μακαριστό Γέροντα και την ποιμαντική του μέριμνα υπέρ της αποτοξινώσεως από
το ναρκωτικά νεαρών υπάρξεων, μέ ένα έπαινο για το Αγιον Όρος της εποχής μας,
πού είπε ό μακαριστός άγιος Ιερομόναχος, Ρώσος Αγιορείτης και κτήτορας της
'Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Ζαχάρωφ,
ορθόδοξος θεολόγος της Υποστατικής Αρχής και τού άκτιστου Φωτός:
«Όταν ήλθα στο Αγιον Όρος στις
αρχές τού εικοστού αιώνος, το Αγιον Ορος ήταν τότε, σχεδόν αποκλειστικά,
ασκητικό μέρος. Από το 1965 μέχρι σήμερα, είναι και ασκητικό μέρος και
θεολογικό, παραδοσιακό, ησυχαστικό και νηπτικό μέρος, μέ παγκόσμια
ακτινοβολία».
Αυτό το Άγιον Όρος εκπροσώπησε και
εκπροσωπεί ακόμη και τώρα ό μακαριστός Γέροντάς μας, οικουμενικός διδάσκαλος
της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ορθόδοξος θεολόγος 'Αγιορείτης.
Μοναχός ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου